Jakubek.Reaktywacja.

Piątek, 24 września 2010 · dodano: 24.09.2010 | Komentarze 4

Nowosolna - Wiączyń - Gałkówek Kolonia - Witkowice - Bogdanka - Zalesie - Rochna - Tworzyjanki - Bronowice - Wągry - Rogów - Olsza - Mroga Górna - Mroga Dolna - Henryków - Szymaniszki - Brzeziny - Janinów - Sierżnia - Skoszewy - Borchówka - Kalonka - Kopanka - Nowosolna

Nadejszła pora rozjeżdżenia Jakubka (wczoraj nie miałam serca go męczyć), więc wybraliśmy się we czworo do Rogowa. Po drodze malutki przystanek przy cmentarzu w Gałkówku na pokombinowanie z siodełkiem (po 170 km nabrałam całkowitej pewności co do prawidłowego ustawienia!).

Gałkówek Kolonia - akcja siodełko i prawdziwy pokaz umiejętności serwisanta (;D), w trawie zaś rosną dzikie pieczarki! © KOCURIADA

Następnie popędziliśmy odkryć to, co mamy od kilku lat podetknięte pod nos, a co jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności omijaliśmy, czyli piękne zakamarki ziemi łódzkiej (Tworzyjanki!!!), by akuratnio na porę obiadową zalogować się w rogowskim Arboretum. Ku naszemu zaskoczeniu dwukrotnie pocałowaliśmy klamkę, bo na terenie przyparkowym bar był zamknięty, a do samego parku nie chcieli nas wpuścić z naszymi partnerami. Rozwścieczeni bezmyślnością zarządców, którzy nie przewidzieli, że miłośnicy ekologicznego stylu życia tudzież obrońcy przyrody, też będą chcieli od czasu do czasu skorzystać z uroków tego miejsca, zawinęliśmy się w pedałach i podjechaliśmy do najbliższej knajpy. Tutaj potraktowani zostaliśmy dużo lepiej - z niekłamaną satysfakcją wtrząchnęłam prażony syr w orzechowej omaście z frytami i żurawinowym sosem, a Łosiu jakiś medalion z pyrami (i też go sobie wielce chwalił).

Rogów - rzeczony pyszniutki posiłek, porcja w sam raz do strawienia, zwłaszcza jeśli się ją doprawi jakimś smacznym piwkiem © KOCURIADA

Odpoczęliśmy przy piwku, obfotografowałam jakieś kwiatki, motylki (generalnie resztki lata) i ruszyliśmy w drogę powrotną - wcale nie brzydszymi terenami. Tylko te Brzeziny...obraz nędzy i ohydy (zresztą na równi z Łodzią).
W Skoszewach skonstatowałam, że mimo piwka do obiadku i tak mnie nieźle suszy, więc obraliśmy kierunek Kalonka, gdzie Łosiu uraczył się Kasztelanem, a ja mineralką. Pogrzaliśmy się w słonku na przysklepowej ławce, posłuchaliśmy ciekawych rozmów autochtonów i wjoooo do siebie, do kotów.
Łosiu aż skacze z radości, że taki fajny ten dzień, a ja go zaraz zapędzę do odkurzacza ;D

A TERAZ PRZERWA NA REKLAMĘ:

Tworzyjanki widziane oczami rowerzysty - prześliczne miejsce, więc zapraszamy do własnych eksploracji © KOCURIADA