GGL a Kartezjusz

Wtorek, 31 maja 2011 · dodano: 31.05.2011 | Komentarze 2

Jeszcze nie tak dawno skrót z topic’a raczyłabym rozwinąć następująco: „Gdzie Gówniaro Leziesz z tym rowerem”?
Dziś jest inaczej, jest bosko :)))
Widać „clair et distinct”, że nawiązywanie bliskich stosunków służbowych z członkami Security bywa opłacalne, bo zamiast utyskiwań spotkało mnie szarmanckie przytrzymanie drzwi, co by Jakub mógł się bucząco przetoczyć po świeżo umytej terakocie :)
Tak to ja mogę pracować :D

Czyżby znowu do trzech razy sztuka?

Tutturuttu zgadulanka

Poniedziałek, 30 maja 2011 · dodano: 31.05.2011 | Komentarze 8

Miałam się pobawić w wołka zbożowego, lecz nagle rozdzwoniły się telefony, telefony niekoniecznie w mojej głowie i plan spalił na panewce, więc pedaliłam niczym owsik pospolity przez znane zamiast nieznanego, choć i tak trening należał do tych bardziej owocnych, bo cóż to były za pyliste szutry na Iglastej, szybki zjazd z hamowaniem w poprzek na ulicy Aksamitnej, a na dodatek fantastycznie kamienisty podjazd za Kopanką...się nawet wkopałam w jedną ślepą dróżkę :)

Uuuuu, będzie trudniej, bo to kolejny stejdż zgadywanki:

„Eve odwiedziła po arbajcie mechanika, gdzie przyuważyła Konika w imadle, Łosiu poexpertkował rankiem do pracy, tako jak i Lemur bajkiem swym, gdzie napotkał Lobo na Zeciku, a Stamper na takimże towarzyszył Sissce w drodze po Treka, podczas gdy Kocuriada bawiła synka Jakubka w polu, nie zważając na to, że Lobo z Dawkiem spijali chmiel na trawce blablabla…po przekazaniu rzeczonego bajka mam jedno pytanie:

Co moje trzy koty dostały tego dnia rano na śniadanie??? „
;P

Tam

Niedziela, 29 maja 2011 · dodano: 29.05.2011 | Komentarze 3

Wybraliśmy się tam, gdzie nas dawno nie było…

Puszysty widoczek Bogdanki © KOCURIADA

"Kocuriadę poznaje się po niebieskim wdzianku"-już to gdzieś było... © KOCURIADA

Aby dostać się „tam, gdzie nas dawno nie było” przebijaliśmy się przez Wiączyń, Eufeminów, Gałkówek, Kaletnik, Koluszki, Felicjanów, Jeziorko oraz Wągry.

Zaś aby wydostać się z „tam, gdzie nas dawno nie było” przemknęliśmy przez Bogdankę, Witkowice, Małczew, Brzeziny, Sierżnię, Skoszewy, a także Boginię (naprawdę boska!), Kalonkę, Bukowiec oraz Grabinę.

Pytanie za sto punktów: gdzie nas dawno nie było?
Any idea? ;P

Maraton MTB Syberia-Brzeziny, czyli wpis z cyklu: MnieTamnieByło :]

Niedziela, 29 maja 2011 · dodano: 29.05.2011 | Komentarze 4

Zawsze tak jest, bez wyjątku ;P
Jak już się na coś nastawię, a czas oczekiwania przedłuża się w nieskończoność, mój zniecierpliwiony umysł prześlizguje się po danej idei jak kocuriadowa paszcza po tabliczce mlecznej czekolady...a moje nadymane wyobrażenia rozbryzgują się w nicość jak bebechy przekłutej najeżki po rafie koralowej...
Mlask, trask i po sprawie. „Tako i tom razom”, ale nie uprzedzajmy faktów:

Obejrzałam poranny film z muchą na suficie w roli głównej...był na tyle zajmujący, że kończyny wygrzebałam spode kołdery w porze mocno po-śniadaniowej... resztką kalorii zdobyłam się na szybki skok do michy, potem oczywiście kuweta (a może odwrotnie? ;P) i wylizywanie futra...ciężko było się rozbudzić...
Po tym, jak moje kocie ruchy nabrały jako takiej gracji, czyli tempa, okazało się, że nałożenie soczewek przerasta intelektualne możliwości futrzaka (jak nigdy!)...dopiero za trzecim podejściem udało się umieścić je we właściwych otworach i w zadowalających pozycjach...ostatnia chwila na podjęcie wiążącej decyzji i...na pohybel! Zarzuciłam „łogun” na jakubkowego Scape’a...oj, jakżesz chciało się na dworze miauczeć z zimna!...miau miau miauuu...napędzałam łapkami co tylko było na podorędziu, aby się choć odrobinkę zagrzać...nawet mokra trawa mnie nie zrażała, co należy szczególnie docenić, albowiem nie znoszę obcować swoimi poduszkami z H2O!
Zanim dotelepałam się do Brzezin, byłam już upocona jak mysz polna...oraz głodna jak wadera! Ale za to całkiem dobrze roztrenowana ;) Tajemniczym zrządzeniem losu trafiłam do jeszcze otwartego biura zawodów, pod którym to namiotem mym oczom ukazał się ciąg „człowieków” groźnie wyglądających, bo wydepilowanych w tak zwane „od-do a nawet pod-powyżej”, do tego zadziornie reklamujących swe Korazteki, Szkody, Czuby, Krzesiwa, Marjedy oraz pomniejsze Ciulanty czy Ugory...był nawet jeden przypakowany Rabanne ze swoim kolarzykiem :P
W trakcie oglądania tych wszystkich cudownych „chwalipięt” (już nawet wiem, jaka marka będzie chwalić me pięty za kilka lat ;P), głuchy telefon zaszumiał wieścią, że start przesunięto o godzinę...

O co? O całą gAdzinę???? Jak dla mnie – miarka się przebrała...

Neuronowy wkierw na pe-er-el skorespondował we mnie z wkierwem bebechowym (albowiem od ponad godziny flaki tańcowały mi z pustoty twista), przez co machnęłam łapą na to całe zamieszanie i myknęłam celem zrobienia rundy przez Wolę Cyrusową do Niesułkowa...
W trakcie z angielska czynionej ewakuacji napatoczyłam się centralnie na Sandmana...Pogadanka, tłumaczenie, ściemnianie...zanim się obejrzałam, z powrotem pakowaliśmy się pod biuro adminów ;)

Czas przyspieszył, Michał co i rusz namawiał, ja stawiałam opór...i tak aż do startu ;)
Ruszyli do boju po prawie 2h obsuwy, a mnie dopadła od tego momentu prawdziwa zmora dobrego amora...Nieustannie leciały w moją stronę teksty typu:
-„A co to? Już po wszystkim?” (człowiek z megafonem)
-„A czemu nie na starcie? Z takim rowerem to wstyd” (kibice na szosach)
-„Taki szybki powrót...Pewnie guma?” (obsługa trasy)
-„Mamo, mamo oni już wracają!!!” (dzieciaki przy trasie)
A na ostatek hicior:
-„Ty, patrz, kobieta wygrywa!” (strażak przydrożny)

Ubawiłam się przednio, bo przecież jedynym moim zamiarem było pstryknięcie kilku fotek.
Zrobiłam nawet jedną sobie samej. Większość ludzi posiada w aparatach zoomy, a ja mam „odsooow”, dlatego się udało ;P
Autoportret uważam na udany. Poza tym wreszcie widać moją słynną kosmetyczkę, bez której nigdzie się nie ruszam (tą siekierą grożę niezdyscyplinowanym traktorom, ursusom i innym takim tam...). A tak w ogóle to prowadziłam z buta, bo było z górki, a to zawsze o wiele ciężej niż pod:

Kocuriadę poznaje się po niebieskim wdzianku © KOCURIADA

Sami widzicie, że nie było z czym wybierać się do ludzi, więc skoncentrowałam się na pożyteczniejszej pracy, jak na rolnika (rolniczkę?rolnicę?) przystało i cykałam zawodowców.

Zanim jednak gigantom zaczęły się hajcować espadryle, czyli:

Rozpęd przed wjazdem na Zośkę © KOCURIADA

ale najpierw w błocko w krzakach © KOCURIADA

Pobratymiec © KOCURIADA

Sandman © KOCURIADA

przed ostrym zakrętem © KOCURIADA

Dane mi było obczaić, co się kryje za numerkiem startowym:

Obrazki, obrazki... © KOCURIADA

I jak należy w profesjonalny sposób zamocować karton na kierze:

Zajęcia praktyczno-techniczne © KOCURIADA

Zauważyłam także, iż koksy dzielą się na dwie podstawowe kategorie, czyli adeptów:

Oczekiwanie na start... © KOCURIADA

oraz miSZCZów:

Nie od razu wiedzieli, gdzie się ustawić... © KOCURIADA

Nade wszystko jednak, po raz kolejny utwierdziłam się dziś w przekonaniu, że nie ma w mojej naturze nic a nic z charta afgańskiego.
Z tej prostej przyczyny, że cała w sobie, od mitochondriów po wodniczki tętniące (;P), jestem zwyczajnym nieokiełznanym kocurem...który wolał pościgać się z samym sobą w oznaczaniu feromonami terenów pod Niesułkowem. Oczywiście na dystansie mega.
Mrraauuuu

Mama Tour

Czwartek, 26 maja 2011 · dodano: 26.05.2011 | Komentarze 4

Znicz dla Mamulki, długie róże dla Teściówki a dla mnie 3 piwa od czworonożnych ;P
Aby ziścić ten plan musieliśmy z Dawkiem objechać całe miasto i mam do powiedzenia w tym temacie tyle co i moje gile:

A jeszcze czulej pierdolę was wszystkich, „drodzy kierowcybezmózgowcy”!!! Cztery razy przyliczylibyśmy kurwa przez was zgon!!! Brakowało niewiele! A te 2 azjatyckie suki poginające na pełnej prędkości na czerwonym świetle przez skrzyżowanie Mickiewicza z Włókniarzy, to bym kurwa wywlekła najchętniej na asfalt i poskakała po nich jak po worku piasku!!! I poodcinała te płaskie cycki!!! A w dupy powsadzała race!!! Rude farbowane zakute łby!!! By mi chooojuwy Łosia uszkodziły!!! Dopiero co zdążył się wygrzebać z gipsu...w ostatniej chwili wyhamowały i nic, tylko się lampiły...
Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr nie podchodzić, bo jestem nie w humorze :///
Jutro petenci mają przejebane – będę kurwą biurwą! Zero uprzejmości, zero omijania tryliona procedur!

Zapomniałam o soczewach

Środa, 25 maja 2011 · dodano: 26.05.2011 | Komentarze 0

...w związku z czym miałam wyraźnie obniżoną zdolność wymijania przeszkód.
2 muchy zblokowane w nosie, jedna połknięta robaśnica i cały pluton pomniejszych fruwajek w oczach to wynik wczorajszej wieczornej pętelki z Landrynem. I nawet nie było tak zimno, jak przewidywałam :)
Niemców rzeczywiście już na Małczewie nie ma, aczkolwiek ostał się po nich klop i maszt na flagę, na podstawie czego wnioskuję, że jeszcze tam wrócą...
Powrót na chatę miałam pod wiatr, ze sprintem sprowokowanym przez wielkiego kudłacza...

Nie wiem, jak to jest, może to syndrom „niedojeżdżenia”, może wynik wczorajszej późnej rundki, a może mózg zaczął zwyczajnie fiksować, bo moją podświadomością całkiem zawładnął „kręcioł”. Sen miałam dziś taki, że wojowałam Jakubem 100 procent z terenie, do siodełka podczepiła mi się ryjem wielka, wypucowana w swej różowości świnia, a do jej zwiniętego ogona wgryzł się czarny mały psiak...Niezły balast...ale to nie wszystko - goniły mnie jeszcze: rudy byk z megarogami i ociężała łaciata krowa....
Ten zwierzyniec widziałam kątem oka z prawej, a przy luknięciu w lewo objawiał mi się Dawko na Expertce....
No i jechalim tak całą gromadką...on na luzie, a ja z deczka przerażona swym bagażem, ale czasówka szła dobrze, tempo zacne, kręciło się moim kopytkom nadzwyczaj lekko, nawet po tym, jak zoo zniknęło, a ja wkopałam się na dłuuuugi, pod górkę i z ostrymi zakrętami kawał piaszczystego gruntu...i było tylko „padnij, powstań, padnij, powstań”...za szybko to wszystko szło i za łatwo...aż sobie mówiłam w tym śnie, że to chyba sen, bo nie wierzę, że tak bezzmęczeniowo po wydmach pociskam...
Trzeba się obudzić na nowe wyzwania:

Do what You want :)

JEST SUPER, SUPER SERIO! :P

Wtorek, 24 maja 2011 · dodano: 24.05.2011 | Komentarze 2

albo mam gigantyczne, uwarunkowane „nie-tym-o-czym-myślicie”, rozchwianie emocjonalne :)))
No ale czemuż mam się smucić, skoro Jakub uleczon cudotwórczym dotykiem „pana Napoleona” z ulicy Kilińskiego? Koła się toczą prosto, hamule hamują kiedy chcę tego JA, a nie ich kaprysy i nawet przerzuty mistrzowsko podregulowane, więc nie pozostało nic innego, jak ślicznie podziękować za wykonaną pracę w tzw. „papierkach” i czym prędzej ewakuować się z miasta celem ćwiczenia interwałów w towarzystwie Dawka. Traf, a raczej teren, chciał, że były także podjazdy, bo wszystkie drogi prowdzą przecież na Nowosolski Wyż.
Uwaga, bo strzelam teraz jedną linijkę megalomanii, innymi słowy „auto-fajerwerk”: trzymałam się dzielnie na kole Contadora przez całą ucieczkę, so now You can call me „RuHano”
Ponadto Łosiu w bambuko przeze mnie był zrobion, bo zaliczyłam jedną z górskich premii jako pierwsza ;P
A na koniec chyba przestraszyłam Lukę oporządzającego gospodarę ;P
Się w sobie zakochałam bez pamięci

Pierdziacham takie spendy

Wtorek, 24 maja 2011 · dodano: 24.05.2011 | Komentarze 2

co mi życie skutecznie uprzykrzają. No żebym tak jeszcze sama się od tego cyca odstawiła z przyczyn subiektywnych to ja rozumiem, każdy ma swojgo bzika i mnie też od czasu do czasu zaćma jaka napadnie, ale jak mnie gniotą okoliczności zewnętrzne dyktując rozbrat bloków z pedałem, to jest to po prostu sraka ptaka i padaka.

W końcu pojechalim do serwisu podmienić Jakuba staruszkiem Kuniem.
Marne 10 km radośnie u-pedalonej po „najpiękniejszych zakątkach Łodzi” srajtaśmy żywota mego, ale:

UĆ jest super duper

Takie życie, że nie mam czasu na rower, czyli Sinatra w komitywie z Maryśką Pe

Sobota, 21 maja 2011 · dodano: 21.05.2011 | Komentarze 0

„Tęsknota we mnie siedzi jak drucik z miedzi i rzęsy mi parzy”...więc przed pracą chybcikiem do Łagiewnik, by przez Kiełminę oraz Dobrą dotrzeć do Imielnika. Powrót Bukowcem i Byszewami.
Zero ulgi po tej wczorajszej burzy, ale za to soczewy się sprawdzają, więc równowaga w przyrodzie zachowana. Nio :)))
Klasyk jak w temacie:
&feature=related
No bo w czerwcu kolejny zasłużony uuuuuurlop!!!!!! :))))))))))))))))))))))

Niemcy atakują!!!

Piątek, 20 maja 2011 · dodano: 20.05.2011 | Komentarze 2

Robię sobie rześką transową rundkę na rozbudzenie

objeżdżam „swoje-nieswoje” włości, przetaczam się przez wiosenny świat, aż tu nagle spostrzegam, że na Małczewie stacjonuje Bundeswehra!
WTF? Niemcy wrócili????
W głowie mimowolnie szybuje wspomnienie Babci Helutki serwującej naszej dzieciarni pierwsze prawo wojenne: „od nimco to się dzicko czym z daleka, bo to chamski pomiot, a te ukraińce to dopiero były sukinkoty”
Się uwarunkowałam, więc
„Gdzie uciekać???”
Po krótkiej chwili otrzepuję się ze złogów mechanicznej bezmyślności uparcie zaczynając twierdzić, że przecież czasy zmieniają się na lepsze, poza tym babcia już duszyczką po prawicy Ojca, ja natomiast siedzę okrakiem na, jakby nie patrzeć, Niemcu, więc czegóż mam się bać?
Kręcę dalej…
choć jadę prawie na baczność i rozglądam się nieufnie…Widzę wielkie auto służbowe zaparkowane na terenie cmentarza, a nad nim flagę słusznych rozmiarów (ok. 3 na 5 m)… kątem zasoczewkowanego oka zauważam sugerujące popas sprzęty: stół, krzesła, butlę gazową…i Toi-Toi usytuowany nie dalej jak 10 metrów od stołu…wygląda na to, że zadomowili się u nas na dobre.
I oto są!
Młodzi Niemcy z troską pochylający się nad mogiłami.
Trzy przystojne blond głowy wystające z mundurów…ino patrzeć, jak się zmieni we wsi współczynnik przyrostu naturalnego…
Ja już tam jeździć nie będę ;p Przez jakiś czas…