Minęło jak jeden dzień :)

Poniedziałek, 28 lutego 2011 · dodano: 28.02.2011 | Komentarze 2

Krótka senna pętelka na słynną ze zjazdów i podjazdów Wódkę.
Koło 18:20 poczyniłam celny rzut okiem w lustro ;P Nastąpiła ocena tzw. stanu rzeczy ważnych i mniej ważnych, czyli wypatrywanie kolejnych zmarszczek, przedsezonowe podliczenie piegów no i sprawdzenie, czy z nagła nie wystrzelił jakiś jubileuszowy wąsik. Cóż, będzie trzeba na takie atrakcje poczekać do następnego roku, może Czas okaże się bardziej złośliwy.
No i co? Cała zestrachana zaglądnęłam do zwierciadła, a ono jak to ono, kolejny raz z nadzwyczajną galanterią odpowiedziało na me lęki tak:



No fajnie. I’m a hunter :D Zasłyszane motto będę dzierżyć niczym sztandar przez następnych 12 miesięcy, ale żem obyta raczej z kotami to ta misiowatość z deczka mi doskwiera.
Późno już, więc sięgam po rytualną ambrozję i niech mi pójdzie na zdrowie.
No to chlup w chory dziób:

Kuracyjka vel rozwodnionego gipsu i namoczonego drewna wizualizacja :D © KOCURIADA

Tulipanów Nadszedł Czas

Niedziela, 27 lutego 2011 · dodano: 27.02.2011 | Komentarze 2

Mimo wielkiej woli walki przegrałam, co ja mówię, zostałam bestialsko znokautowana, więc nie pozostało mi nic innego jak skrzętnie schować pazurki, zwinąć się po kociemu w kłębuszek i przespać na zapiecku najazd „obcych z kosmosu”. Sen okazał się zbawienny a dodatkowo zaowocował renowacją bajkowego pamiętniczka, więc już w lutym uznaję wiosenne porządki za zakończone. Więcej sprzątać nie będę :P
A dziś, ku mojej rozpaczy, kolejna z rzędu jarska niedziela połączona z przyjmowaniem hektolitrów ziołowych naparów, ale i tak postanowiłam nieśmiało wyściubić nóżki na zewnątrz. A co mi tam! Na lekkuchnym śniadaniu sił starczyło raptem na 20 kilometrów, ale i tak lepsze to niż trenażer, więc w mym sercu rozsiadła się na dobre Pani Wiosenka i dzień jutrzejszy już wcale mi nie straszny. Będę się starzeć z godnością i będzie to wyglądać nie mniej nie więcej, tylko akuratnio tak:

Tulipany © KOCURIADA

A tak swoją drogą, to dobrze mieć taką pracę, w której za nienaganny uśmiech, otwarty umysł i rozwiązywanie cudzych problemów dostaje się naręcza kwiatów, tajwańskie cuksy, moc owoców, a nawet całe pnie drzew do drapania przez kocuriadki :D Od razu łatwiej odgonić zimową deprechę :D
A na nockę będą 2 kielonki: jeden z gipsem, drugi z drewnem :D
Oj, będzie mi tej kuracyji brakować, oj będzie!

H&S Department

Niedziela, 13 lutego 2011 · dodano: 13.02.2011 | Komentarze 5

Śliczna dzisiaj pogoda!!! Jak na luty idealna!!! Temperaturka tylko -2, do tego łaskawe słoneczko i spokojny wiosenny wietrzyk :) Czego więcej trzeba do rowerowania??? No czego??? Zdrowia, że wspomnę o nim nieśmiało?...
Naprawdę fatalnie zaczyna się dla mnie ten sezon :((( „Tom razom”, po krótkiej przerwie, zbuntowały się moje zatoki i uszy :((( Wrrrr, cierpliwości zaczyna mi powoli brakować, i jakkolwiek staram zachowywać się zgodnie z wyuczonymi zasadami Health&Safety;, to nie omieszkałam spoliczkować troszkę swój organizm w ramach kary za niesubordynację.
Chcesz wojny? To ją będziesz miało, moje marne ciało!
Ku opamiętaniu zapodaję Ci taksidło, 10 minut rozgrzewańca-wypotańca, 5 seryjek ILS’ów gdybyś miało mało stresu a na deser jeszcze dziesięć Ci dowali mocny treser!
No to punkt dla mnie! Czekam na Twój ruch! I naprawdę, daj se luzu cienka laleczko, bo ja naprawdę sukinkocio zawzięta jestem, więc prędzej czy później „znajde na Cie sposoba, moja ty wredna choroba”!

40 minut potożera z gilem do pasa :)
ILS po 1,5 min - całkiem całkiem, nóżki się ładnie przyzwyczajają :)

SS

Piątek, 11 lutego 2011 · dodano: 11.02.2011 | Komentarze 0

Styrana Siłownią - aż mięcho zaczeło mi drżeć z tej rozkoszy odnawiając wspomnienie szczeniackich lat, kiedy to uciesznie skakałam w trumnie celem założenia siatki. Oczywistą oczywistością jest, żem kurdupel, więc obręczy nigdym nie dosięgła, ale za to był ze mnie całkiem niezły spec od parkietowej logistyki :)

No więc:

Gdzie się podziały tamte rozgrywki, gdzie ta kondyyycjaaaaa, gdzie tamten świat? Uuuuuła Uuuuła...

"Zażycie"

Środa, 9 lutego 2011 · dodano: 09.02.2011 | Komentarze 0

Nie mam siły na komentarz, zwyczajnie padam na pysk. I nie żebym się zajechała, ja się po prostu „zażyłam”, a to dopiero półmetek tygodnia : (
Kolejny, trzeci dzień z rzędu z jednej strony zasypiam stanowczo za późno (własny kretynizm czy niesforność aury?), z drugiej zaś zdecydowanie za wcześnie muszę zrywać się z ciepłego wyrka :( I gdybym chciała (a nie chcę) i porównała (więc nie porównam) ilość czasu spędzonego w fazie REM z czasem spędzonym na rowerze, statystyki wyszłyby zapewne na korzyść wypasania Konika. Przegrałby on jednak z całą resztą życia: z tą pracą, w której marnie płacą, z tymi leserskimi Włochaczami, co ciągle miauczą i łażą po domu za nami i z całą tą gospodarską biedą, o którą trza dbać, bo co ewentualni goście na ten syf powiedzą? Oznajmiam powtórnie: „zażyłam się”.
Powinnam odpocząć. Nie obiecuję jednak, że tak właśnie będzie, więc uprzejmie proszę przywiązać mnie jutro koło 15:00 do kaloryfera i trzymać tak, aż mi przejdzie.
Z góry serdecznie dziękuję za pomoc!
Pozdrawiam,
K.

Nowa definicja kontekstowa

Wtorek, 8 lutego 2011 · dodano: 08.02.2011 | Komentarze 0

Nowosolna – Wiączyń – Eufeminów – Gałkówek – Witkowice - Małczew – Adamów – Eufeminów – Wiączyń – Nowosolna, czyli jedna z moich absolutnie podstawowych rowerowych przyjemności ;p

Oj, sporo się działo - mniej więcej do połowy dystansu ścigałam się z wiatrem z radosną piosneczką pod nosem, której melodia leciała tak: „se w pedałach siedzą jak diaboł espedki, przędą sobie przędą asfaltu niteczki, kręć się kręć korbelko...” Tak słodko i technicznie było aż do skrętu w Gałkówku, gdzie niestety (naprawdę i nieowołalnie NIESTETY) musiałam przeciąć wietrzny tunel spowodowany ukształtowaniem terenu. Jaaaaa pieeeerdziuuuu, ledwo przez niego przebrnęłam! Jak kocham mamusię, takiej walki o życie jeszcze z Konikiem nie zaliczaliśmy! Z kilkaset razy zlałam się potem, bo czułam każdą komórką ciała i każdym rąbkiem swej duszy (a czy ja posiadam duszę? a ile ona tych rąbków ma?), że kompletnie przestałam panować nad sprzętem i silny podmuch mną sobie za moment wyfiknie, szyderczo odwróci do góry pampersem. No cud mjut, że na tym odcinku nie dachowaliśmy (dobry Konik, grzeczny Konik)! Z tej całej mordęgi zdusiłam chętkę powrotu na łatwy szlak i w końcu, po ciężkim boju, wyjechałam na krzyżówkę w Witkowicach, gdzie ku uciesze samochodziarzy okazało się, że będę miała o wiele gorzej, bo aż do samej Nowosolnej idealnie pod wiatr. W mordę jeża! Wolałabym raczej połknąć nietoperza, ale jechałam dalej. W Eufeminowie do wiatru dołączył grad ;p Mało? Na Wiączyniu zaczęło zmierzchać...
Słów na to wszystko już brak, więc kończę ten pean w hołdzie Polakowi, który wynalazł rower na parę... nóg (tudzież nóg parę).

Apendyksowo zamieszczam nową definicję kontekstową jednego z moich ulubionych czasowników polskich. Niech ładnie zobrazuje mój obecny psycho-fizyczny stan:

„AŚENAIEBAUAM”

Jutro chyba wolne...

Pierdek

Poniedziałek, 7 lutego 2011 · dodano: 07.02.2011 | Komentarze 4

Co to w ogóle było? No tak, zgadza się, pierdek puszczony mimochodem, a na usprawiedliwienie tejże gnuśności podaję pracę, nieco ponad 3 godziny snu, o 4 rano wstawanie i brak obfitego posiłku pośrodku dnia (co jak co, ale ta ostatnia, ta flaków dojmująca pustka potrafi zniweczyć każde, nawet najmniejsiejsiejsze z moich rowerowych zamierzeń!). Zatem ino ten pierdek. I pełna gotowość do wyjazdu preparowana po łebkach, w gigapośpiechu, no bo ta zbiórka „ na mustku” już o 16:00, a ja wylądowałam Rekinem w domu dopiero na trzecią! Nie ma to tamto, inauguracyjne wjo z kopyta, potem nieco luźniej, bo się w porę opamiętałam przypomniawszy sobie zasady rogrzewki zdrowej dla ducha i ciała ;) Wtoczyłam się spokojnie na Kasprowicza, a potem klops. Zgnoiłam wszyściuteńkie drogocenne minuty przez jedno nagłe zaćmienie, iście blondaszczy wybór skrótu, który jeszcze do tej pory odbija MI SIE mułem i gnijącym listowiem o wyrazistej nucie obśranego lodo-śniegu. Trza było jednak jechać okrężną drogą, wyszłoby czysto, sucho, pewnie! Było minęło, nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem, wiadomo nie od dziś, że kociokwik nie idzie w parze z rozumem. Więc się jechało i jechało, coraz wolniej i wolniej, a miejscami to nawet coraz głębiej i głębiej. A to przez pola, troszkie przez las, połowę trasy pod wiatr...Dotarłam spóźniona, lecz „chłopacy podejszli” do mej ślamazarności z dużą wyrozumiałością, tym większą, że wybrali podróż tym samym ściekiem co ja ;p Posiedzieliśmy, nagrodziłam swoją dzielność łykiem imbirowego piwa, z deczka odsapnęłam po odbytym rejsie i ruszyliśmy w powrotną drogę, na szczęście już tylko hopkami z asfaltu. Spięłam się ciutkię, bo widziałam, że na ogonie umęczon On (wszak 8 dyszek stuknęło) i ulżyć Mu chciałam w cierpieniu (albo dopadła mnie awersja do blaszanych smrodziarek?) i tak oto (w końcu!) po latach wielu My razem, My jednocześnie, w jednym rytmie i w równym tempie osiągnęliśmy upragniony cel – wannę :p
Dla innych prawdziwa przygoda, a dla mnie sam przedsmak. Fajnie było i ciepło, acz stanowczo za krótko jak na mój rozbudzony apetyt! A że dodatkowo sado-maso jestem, to na dobranoc się dorżnę całkiem - se luknę na wpisy znajomych, poślinię klawiaturę na widok okrągłych liczb i na koniec trzykrotnie opluję ekran, bo to nie u mnie takie cudeńka! A kysz, a kysz, a kysz! Tfu Tfu Robale! ;p

W kałużach...

Niedziela, 6 lutego 2011 · dodano: 06.02.2011 | Komentarze 0

i w deszczu, więc jednak ocipiałam, no ale cóż miałam uczynić, no cóż? Od rana nie mogłam się przemóc by skorzystać z Trekonażera, jak tylko pomyślałam, że znów będę się lampić w podłogę i słuchać miliona komend, to od razu na wymioty mi się zbierało, a nogi przecież należało zgodnie z planem podmęczyć. No więc został tylko outdoor!!!!!!
Zaklinałam pogodę właściwie już od wczoraj, bookowałam całodzienny występ Słońca, czarami przeganiałam wredne wiatrzysko na wschód i wygrażałam deszczowym chmurom. I z całej tej wiedźmowej akcji udało się tylko zminimalizować podmuchy - najwyraźniej czymś podpadłam tym na górze. I dało się jechać, nie powiem, choć z wymarzonej swobody nici i tylko „teraz jedź luźniej, a teraz przez kilka kilometrów powyżej takiej to a takiej średniej, a teraz na śmakich przełożeniach, zaś potem na srakich....” Ech...a chciałam po prostu nacieszyć się świeżym wiosennym powietrzem, zasłuchać w ćwierkanie wróbli i przy okazji sprawdzić muscle memory na znanej trasie. I dupa dupa dupa.
I dupa znowu boli :)

Przejazd:
Nowosolna – Wiączyń – Eufeminów – Jordanów – Janówka - Justynów – Zielona Góra – Bukowiec - Wygoda – Brójce – Wola Rakowa – Stróża – Wiśniowa Góra – Andrzejów – Sąsieczno – Wiączyń – Nowosolna

W kałuży

Sobota, 5 lutego 2011 · dodano: 05.02.2011 | Komentarze 2

Nie żebym szalała podczas dżdżu na naszych Wichrowych Wzgórzach, Boże uchowaj! Jeszcze doszczętnie nie ocipiałam, zwłaszcza po ciągnących się jak flaki z olejem zdrowotnych perturbacjach.
Nie zmienia to jednak faktu, że z powietrza kondycja nie przyrasta (a szkoda! i kto to wymyślił???), więc odhaczyłam po prostu kolejny punkt w grafiku: program wytrzymałościowy na stacjonarnym. Popływałam sobie w kałuży potu, więc łudzę się, że robotę wykonałam na piątkę i teraz z czystym sumieniem mam zamiar wciągnąć kawał mięcha.
A niedobry treser obśmiał moje sprinty, że niby pracuję jak silnik diesla i jestem rowerową ilustracją zjawiska klasycznej „turbo dziury”. Że co??? Ja tam jednak wolę myśleć, że mam podwójne turbodoładowanie ;p

Trening wytrzymałościowy - 3 sesja - 0:49 - mission completed :)

Czy ta nauka pójdzie w las...

Czwartek, 3 lutego 2011 · dodano: 03.02.2011 | Komentarze 0

czy zostanie na stałe w nas???

Miałam fantastyczny przedpracowy instruktaż prawidłowego wykonywania ćwiczeń na wzmocnienie nóg, barków, bicepsów, klaty oraz plerów. I po raz pierwszy bawiłam się gryfem - nawet narowisty ten zwierz, nie powiem ;p
Przeżyć przeżyłam, Pan Jita Kjioei postarał się przednio i uraczył mnie nadzwyczaj profesjonalną siłownią i obózem rehabilitacyjnym w jednym, więc wszystkie te męki postanowiłam okrasić na koniec zabiegiem spa ;)

Oj, nie była to „droga miękkości”, co to to nie!
Kiedyś się jednak tego Serioku Zeno nauczę, a co! ;p

No i czyż nie wygląda to cudnie:



Siłownia - 1:30